Karol Green - 7e Hemel // 3rd tussenstop

7e HEMEL

--- 3rd tussenstop ---

Een steward kwam me uit mijn slaap halen. Ik wist even niet waar ik was, en toen mijn zicht opdook herinnerde ik me mijn dag. Het was donker buiten en duizenden sterren lagen uitgestrooid over de hemel met de maan die naar ons glimlachte.

Ik stond op en ging naar de uitgang. Mijn bagage werd opgehaald en ik zat achter een stewardess aan, niet zeker waarheen. We hebben in stilte gewacht, ze had nog geen woord van me gekregen en ik hoopte even dat het Claire was, dan hebben we tenminste iets om over te praten.

Ik zag een limousine voor de glazen deur geparkeerd staan en dezelfde chauffeur als vanmorgen kwam mijn bagage ophalen. Hij nodigde me uit om binnen te zitten en ik was verrast dat ik alleen was, Franck was er nog niet. Ging hij met mij mee?

Ik was immers volledig afhankelijk van hem op deze reis, ik kon niets doen zonder hem en hij was de enige die mij kon huisvesten en verzorgen. Ik voelde me ineens een beetje dom en naef om een vreemdeling zo roekeloos achterna te zitten. Naarmate ik me meer en meer afvroeg, ging de deur ineens open en verscheen de piloot. Hij kwam naast me zitten, gaf de chauffeur opdracht om te rijden en gaf ons wat privacy door het raam omhoog te trekken dat de twee compartimenten scheidt.

Hij kuste me zachtjes op de lippen en meteen verdween al mijn twijfels en angsten. Het was zo kinderachtig en clichmatig, maar het was de waarheid. Hij slaagde er op de een of andere manier in om me gerust te stellen en me een vertrouwenwekkend gevoel te geven in een situatie waarin ik geen enkele controle had.

Franck legde een arm achter mijn rug en ik kwam dichter bij hem, zodat onze twee lichamen elkaar raakten.

"Wil je naar je kamer gaan om je op te frissen voor het eten?

• Ja, dat heb ik liever.

• Ok, laten we dan om 9:00 uur in de hotellobby afspreken. Je bent in kamer 4001.

• En jij?

• Ik ben in kamer 4002.

• Is dit echt nuttig?

• Wat?

• Om aparte slaapkamers te hebben. Ik bedoel, ik heb daar niets op tegen, maar hoe dan ook, het lijkt erop dat we onze nachten samen gaan doorbrengen, dus ik zie het nut er niet van in.

• Je hebt gelijk. Eigenlijk wilde ik je misschien een soort voorsprong geven. Ik geef je de ruimte.

Ik knikte en deed alsof ik het met hem eens was, maar in werkelijkheid was ik een beetje teleurgesteld. Ik was niet een van die vrouwen die op het eerste gezicht verliefd worden of alles geven aan de eerste man die ze ontmoet, maar deze keer was het anders. Ik voelde het, elke keer als ik aan deze kanten stond leek alles mooier, mooier en hectischer, terwijl toen we van elkaar gescheiden werden mijn geest voortdurend verstoord werd door negatieve gedachten, twijfels en angsten.

Normaal gesproken zou ik het op prijs hebben gesteld als ik mijn eigen hotelsuite had gehad, mijn eigen priv-ruimte en niemand anders om me te onderbreken in mijn individuele pleziertjes, maar deze keer wilde ik bij hem zijn, dag en nacht. Alsof ik mezelf wil overtuigen, om mezelf gerust te stellen dat dit alles niet alleen maar een droom was en dat hij me niet van de ene op de andere dag zou verlaten.

Ik voelde me verloren en verscheurd tussen twee tegenstrijdige gevoelens, mijn dorst naar vrijheid en mijn alles verterende verlangen om bij hem te zijn. Ik wilde er niet met hem over praten, omdat ik niet wilde dat hij bang werd. Ik moest immers slechts een eenvoudige afleiding voor hem zijn, als een seksueel genot dat hij graag meenam op elk van zijn reizen. Naar mijn mening was ik niet de eerste persoon met wie hij dit soort praktijken had en zijn medewerkers leken aan dit soort situaties gewend te zijn. Ik stel me voor dat als de reis eenmaal voorbij is, onze wegen zich zullen scheiden.

Hij voelde dat er iets aan de hand was en probeerde uit te zoeken wat het was, maar ik weigerde het hem toch te vertellen zodat hij niet meer aandrong. Hij voelde zich zeker niet zo, wat dat gevoel ook betekende.

We kwamen aan bij het hotel en ik ontdekte een prachtige gevel met beelden, fonteinen, beeldhouwwerken. Toen we het gebouw binnenkwamen was de entreehal nog indrukwekkender, het plafond was enorm, schilderijen versierden de muren en de adembenemende decoratie paste heel goed bij de lokale sfeer. Het was ongelooflijk heet en ik kon de zee niet ver van hier horen.

Onderweg merkte ik dat de huizen allemaal wit waren, waardoor er een vlekkeloos, perfect en vloeiend panorama ontstond, als een echte ansichtkaartfoto.

De piloot ging naar de secretaresse en daarna gingen we naar onze respectievelijke kamers. Ik ontdekte de suite, een groot balkon met uitzicht op een groot en mooi buitenzwembad. De kamer bleef in de geest van het hotel. De badkamer was nog ruimer dan het vorige hotel en het bed was gedrapeerd in zijde. Ik kleedde me rustig uit en ging naar de douche.

Het water stroomde overvloedig op mijn huid onder de druk van de jets.