Hoofdstuk 1
TESS
Gechanteerd worden door een woekeraar was klote.
Terwijl Tess de motor van haar auto aanzwengelde dacht ze aan de drie geweldige maanden waarin ze niets van haar waardeloze vader had gehoord.
Maar toen, drie dagen geleden, had ze het gevreesde telefoontje gekregen. Zoals gewoonlijk had Rufus geen geld maar wel een hele hoop problemen. Eens in de zoveel tijd kwam hij haar leven weer binnen gewandeld en wat erop volgde was altijd een ramp. Maar deze keer had hij zichzelf overtroffen: hij was ontvoerd door een woekeraar en had zijn eigen dochter als onderpand gegeven. Alsof ze een priv bank was ofzo.
Ze wist niet precies hoe hij in deze situatie terecht was gekomen maar dat kon haar ook weinig schelen. Het enige wat er toe deed was dat de man die de telefoon van Rufus had afgepakt haar de stuipen op het lijf joeg. De opdracht die Ierse Mick haar gegeven had was simpel: regel binnen achtenveertig uur tienduizend dollar, of haar vader zou dood in een berm belanden. Zo was het leven van een zwendelaar, een man voor wie maar n regel gold snel rijk worden of ten onder gaan.
Tess kon zich niet herinneren hoe vaak ze wel niet bijna in een berm beland was of naast Rufus in een cel. Nou ja, ze had een fotografisch geheugen, dus ze kon het zich wl herinneren. Ze koos er alleen voor om dat niet te doen. Ze had in eerste instantie computercursussen gedaan om te zorgen dat ze haar minderjarigenstrafblad uit het systeem kon verwijderen. Ze had toen niet kunnen voorzien dat ze verslaafd zou raken aan de digitale wereld, die vele malen makkelijker was om in te leven dan de echte wereld. Cijfers waren veel logischer dan mensen.
Nu ze zevenentwintig was kon ze de wereld aansturen vanachter haar computerscherm. Als hacker, of als digitale heerser van de Elven, kon ze zon beetje alles doen wat ze maar wilde. Maar wat ze nooit had gedaan was de online wereld in de echte wereld toe te laten. Tenminste, totdat haar vader haar wederom had gedwongen om haar vaardigheden als hacker voor duistere doeleinden te gebruiken.
Dus hier reed ze dan door een gure buitenwijk van San Francisco met een zak vol geld. Natuurlijk koos haar oude kever ervoor om juist op dat moment te stoppen met werken. Rook sloeg tegen haar voorruit.
Met een diepe zucht stapte ze de auto uit en deed de motorkap omhoog. Ze keek naar de motor. De motor staarde terug. Nee, ze kon niet eens net doen alsof ze iets wist van autos. Als het daar op aankwam was ze net een negentigjarige die voor het eerst een smartphone vasthield. Verdorie. Het was bijna tien uur en de plek waar ze Mick zou ontmoeten was nog een stukje verderop.
Problemen met je auto?
Snel draaide ze haar hoofd om en zag een jongen die tegen de muur van de copy shop geleund stond waarnaast haar auto tot stilstand was gekomen. Zoals haar leven de laatste tijd liep, zou het haar niet verbazen als dit een seriemoordenaar bleek te zijn.
Haar opa had haar opgevoed met het idee dat radicale eerlijkheid het beste was, dus Tess vond het moeilijk om te liegen. Vaak negeerde ze de vraag of de persoon gewoon volledig. De meeste mensen snapten de hint.
Zal ik er even naar kijken?
Maar deze gast duidelijk niet. Zucht . Nee, het gaat wel.