Worral - Lewis Hamilton,F1-Kampioen

1. Inhoudsopgave

Titelpagina

Dit boek is opgedragen aan tech-tovenaar en allround geweldige kerel Russell Forgham

Speciale dank: Anna Marx, Joanna Kennedy, James Hodgkinson, Chris Mitchell en allemaal bij John Blake Publishing.

Met dank aan: Danny Bottono, Tony Bethell, Dave Morgan, Alan Feltham, Tony Grassby, Mark Fleming, Dave Courtnadge, Dominic Turnbull, Steven Gordon, Pravina Patel, Martin Creasy, Alex Butler, Colin Forshaw, Ian Rondeau, Roy Stone en Tom Henderson Smith.

Niet te vergeten: Angela, Frankie, Jude, Nat, Barbara, Frank, Bob en Stephen, Gill, Lucy, Alex, Suzanne, Michael en William.

INHOUD

Titelpagina

Er was zes jaar aan gewerkt, maar Lewis Hamilton liet niemand twijfelen over wat voor de tweede keer F1-wereldkampioen worden voor hem betekende: 'Dit is de mooiste dag van mijn leven', zei hij, nadat hij de felbegeerde had opgeist. kroon door te winnen in Abu Dhabi in november 2014. 'Het winnen in 2008 was speciaal, maar het gevoel dat ik nu heb, is ver voorbij dat. Het is het beste gevoel dat ik ooit heb gehad. '

Het spul waarvan dromen zijn gemaakt? Zeker, maar er waren ook nachtmerries geweest om mee te kampen tijdens die zesjarige dorre periode tussen zijn eerste en tweede kroon. Onderweg zou Lewis ruzie maken met zijn vader Anthony (en uiteindelijk vrede met hem sluiten in 2014), zijn mentor Ron Dennis McLaren zien verlaten en dan zelf weglopen van het legendarische raceteam dat al thuis was sinds hij een jongen was.. De onsmakelijke waarheid kon niet meer worden genegeerd - de McLaren-auto kon gewoon niet concurreren met de Red Bull-snelheidsduivel van viervoudig wereldkampioen Sebastian Vettel.

Dus verhuisde Lewis in 2013 van McLaren naar een ander opkomend team, Mercedes. Het zou een jaar duren voordat hij zich had genstalleerd en het Duitse team om zijn auto te verfijnen, maar daarna zou hij zijn moed tonen door voor de tweede keer wereldkampioen te worden.. Maar zelfs dat seizoen van 2014 stelde hem voor uitdagingen toen hij tegen zijn teamgenoot Nico Rosberg vocht om de titel. De Duitse racer was zijn beste vriend geweest die samen opgroeide in de karting, maar die langdurige alliantie zou zwaar op de proef worden gesteld op de F1-circuits van 2014.

Tegen de tijd dat hij zijn tweede wereldtitel had behaald in Abu Dhabi, was Lewis veel meer geworden dan alleen een coureur: hij was een Brits sporticoon en een nationale schat. Zijn schaduw viel net zo groot op andere onverwachte plekken. Net als David Beckham op zijn hoogtepunt, verdiende Lewis staande ovaties, waar hij ook ging. Hij was net zo veelgevraagd bij bashes van beroemdheden als bij sportieve gelegenheden, terwijl hij de wereld rondreisde met zijn popster-vriendin Nicole Scherzinger.

Toch suggereerden sommige experts dat, hoewel hij ongetwijfeld een winnaar was op de baan, hij er nooit een zou zijn met het Britse publiek. Ze vonden het jammer dat hij te arrogant was, dat hij zich te aangetrokken voelde tot geld, bling en showbizz voor het publiek om hem dicht bij hun hart te houden. Dat idee werd in december 2014 uit het water geblazen toen Lewis de BBC Sports Personality of the Year 2014-prijs won - een onderscheiding die puur door het publiek werd beslist. Als om te benadrukken hoezeer het Britse volk hem aanbad, versloeg hij de nummer twee en populaire favoriet voor de prijs, golfer Rory McIlroy, met 86.000 stemmen.

Lewis had zijn sporen verdiend bij degenen die voorheen de autosport niet de tijd van de dag zouden hebben gegeven. Zijn bescheidenheid, zijn bescheiden karakter en stralende sterrenkwaliteit maakten hem de pin-up boy voor zowel moeders, dochters als petrolheads. En ding was duidelijk: dit was geen doorsnee sporter. Lewis was een fenomeen dat maar n kant op kon, van kracht tot kracht.

Dit is zijn verhaal, en een onwaarschijnlijk verhaal. Van zijn voorouderlijke wortels in Grenada, via zijn bescheiden start in het leven op een gemeentelijk landgoed in Stevenage en jaren van ijzeren vastberadenheid en toewijding in de lagere regionen van het racen, tot aan zijn glorieuze debuutseizoen in de F1 en die eerste wereldkroon in 2008, zijn reis piekt met de vreugde die hij uitdrukte door eindelijk de titel terug te winnen in 2014.

Op 29-jarige leeftijd sloot hij zich aan bij een exclusieve club door pas de vierde Brit te worden die minstens twee keer het rijderskampioenschap won. En ja, hij wilde nu een derde en zelfs een vierde titel! Hij zou niet achterover gaan leunen en gelukkig zijn met zijn lot. Hij was een geboren winnaar en gaf toe dat hij niet zou rusten voordat hij de meest gedecoreerde Britse racer aller tijden was geworden.

En het zou een dwaze man zijn die zou wedden dat hij precies dat zou doen.

Lewis Hamilton, dit is jouw leven - en lang moge je regeren.

Frank Worrall

Londen, 2015

Allereerst een bescheiden verontschuldiging aan Lewis Hamilton van mijzelf en Damon Hill: handen omhoog, ik was een van de meerderheid die het in januari 2007 met Damon eens was toen hij zei dat Lewis waarschijnlijk een half seizoen zou krijgen om zichzelf te bewijzen. Ik dacht ook dat hij het misschien allemaal te veel zou vinden en stilletjes opzij zou worden geschud, geschokt, misschien terug in de GP2 totdat hij echt klaar was voor de grote tijd met een meer ervaren coureur die de aanval van Fernando Alonso op een zeker een onvermijdelijke derde titel van World Drivers. Sorry, Lewis ...

Het laat je gewoon zien hoe fout je kunt zijn. Zelfs de grote Damon Hill noemde het verkeerd, en als iemand iets van chauffeurs mag weten, is hij het wel. Ook daar waren de tekenen dat Lewis nauwelijks werd ingegooid zonder enige voorafgaande training zeker aanwezig. Er was de 9-jarige stage bij McLaren, het meestal onfeilbare oordeel van de McLaren-teambaas, 'Big Ron' Dennis en Lewis 'prestaties en resultaten van het vorige seizoen in GP2, toen hij brulde naar die coureurstitel. En ding is zeker: Lewis Hamilton is geen wonder voor n seizoen. De jongen is hier voor de lange termijn. Eindelijk is er een Britse held die we allemaal op de plafonds kunnen loven in de zekerheid dat hij altijd een mededinger zal zijn en niet zomaar een van de andere in de traditionele lange rij van nationale sportfiguren die zoveel beloven, maar altijd, onvermijdelijk, om dat waar te maken. weinig.

Lewis Hamilton is het echte werk: hij is de Real Special One en neemt comfortabel de mantel aan die ooit voorbehouden was aan Chelsea's voormalige veelprekende voetbalmanager, Jos Mourinho. De jongere die al snel bekend werd als de 'Stevenage Rocket' op het Formule 1-circuit sloeg al snel het recordboek kegelen omver toen hij de ene na de andere prestatie neerzette. De eerste zwarte Formule 1-coureur, de eerste rookie die meer dan twee opeenvolgende podiumplaatsen behaalde, de eerste zwarte coureur die een Grand Prix van de Formule 1 won, alleen de tweede coureur die meer dan n race won in zijn eerste Formule 1-kampioenschapsseizoen sinds zijn inception, de eerste coureur die opeenvolgende overwinningen behaalde vanaf pole position in een debuutseizoen, de jongste Brit ooit die een Grand Prix won en de jongste coureur die het Wereldkampioenschap leidde ... en, natuurlijk,

Zoals uit de records blijkt, was dit een werkelijk verbazingwekkende debuutcampagne, en een die slechts het begin is van vele prestaties. Tegen het einde van het seizoen was Lewis Hamilton de odds-on-favoriet om in december 2007 de felbegeerde BBC Sports Personality of the Year-prijs in de wacht te slepen - vijf maanden eerder in juli weigerde bookmaker Paddy Power zelfs nog meer weddenschappen op Lewis te nemen.. Dankzij hem was dit ook een seizoen dat het aanzien van de Formule 1 voor altijd veranderde en een groter, diverser publiek binnenhaalde. Motorsport werd getransformeerd van een nogal saaie toeschouwerssport in een sport die ons allemaal, en niet alleen de traditionele diehards, met opwinding had gegrepen terwijl het naar een spannende finale snelde.